(Không đề)
[…]
Tôi tin núi tàn!
Tôi tin sông lấp!
Nhưng tôi không thể nào tin
Một nhà thơ như anh
Lại ngã lòng suy sụp.
[…]
Tôi tin núi tàn!
Tôi tin sông lấp!
Nhưng tôi không thể nào tin
Một nhà thơ như anh
Lại ngã lòng suy sụp.
[…]
Số phận cay nghiệt ơi
cuộc sống dịu dàng ơi
thời gian một đời người không lặp lại
một ngày đi qua
một ngày ta dần mất ta
từng chút, từng chút một…
Mẹ luộc khoai bằng bếp lửa củi rều
Củi chưa khô ngọn lửa nghèo cũng ướt
Vung nồi đất xoay mấy vòng không khít
Khói tạt về phía mẹ… mắt con cay.
Tôi đây. Bạn cũ. Tâm nghìn Phật
mỗi Phật nghìn tay. Em-Pháp-Hoa
dốc gió. Đêm lầy kinh-cứu-khổ
xin tế độ tôi những thiệt thà
tôi đây. Bạn cũ. Từ nay hết
chẳng nắng mưa nào chia biệt ta
[…]
bạn cũ. Tôi đây. Vô lượng kiếp
tứ đại giai không. Chỉ giữ tình
[…]
[…]
Này tháng chín, mùa thu về rất mới
Bởi hôm qua có kẻ qua đời
Hồn thánh thiện lối vào thơm cỏ cũ
Em xạ hương từ quá khứ tôi
Này tháng chín, này em, này tháng chín
Em biết không, tôi, kẻ đứng bên đường
Hồn hải điển có bao giờ qui thuận
Bỗng bình minh như một cửa gương
Này tháng chín, lược đời tôi, hãy chải
Và cho tôi sợi tóc cuối chân ngày
[…]
[…]
Trên mái nhà, cao vút rừng cây
Trên rừng cây, những đám mây xô dạt
Trên ngày tháng, trên cả niềm cay đắng
Thơ tôi là mây trắng của đời tôi
[…]
Gió may nổi bờ tre buồn xao xác
Trên ao bèo tàn lụi nước trong mây
Hoa mướp rụng từng đóa vàng rải rác
Lũ chuồn chuồn nhớ nắng ngẩn ngơ bay.
[…]
[…]
Thời gian như con cá
Quẫy khỏi lòng bàn tay
Thời gian như chiếc lá
Rụng xuống đau nhành cây
Thêm một ngày mất đi
Gói buồn trong tà áo
Ta gửi hồn khờ khạo
Nấp trong rừng tóc hương
Ai có đi bên đường
Vô tình va cánh gió
Có nghe gì trong đó
Một tiếng lòng ta vương
[…]
[…]
Thời gian cất cánh bay
Qua rừng này rừng nọ
Ta làm sao hóa gió
Theo tóc người lênh đênh
Ta ướm hoài dấu chân
Chưa vừa lòng nỗi nhớ
Tóc em hồng dây nhợ
Chăng lối về xanh xanh
[…]
[…]
Nhà em có cây mai vẫn vàng khi xuân đến
Trái me chua em làm mứt để dành
Mạ vẫn nói: ưng nhau thì đợi
Chiều Ba mươi anh có đến không anh?
[…]