Chán chộ
[…]
Chỉ khi mô
Con sông chán chảy
Ngọn gió chán thổi
Cây đờn chán dây
Bàn tay chán ngón
Cái nón chán quai
Vừng trăng chán soi
Rễ cây chán đất
Đến lúc chừ
Anh mới chán chộ mặt em
[…]
Chỉ khi mô
Con sông chán chảy
Ngọn gió chán thổi
Cây đờn chán dây
Bàn tay chán ngón
Cái nón chán quai
Vừng trăng chán soi
Rễ cây chán đất
Đến lúc chừ
Anh mới chán chộ mặt em
Tôi có quyền gì được no hơn nhân dân tôi một miếng ăn?
Tôi có quyền gì được làng hơn nhân dân tôi một manh áo?
Tôi có quyền gì được rộng hơn nhân dân tôi một tấc vuông nhà ở?
Tôi có quyền gì được lên xe xuống ngựa
Khi gót chân nhân dân tôi nứt nẻ bụi đường?
[…]
Người ở bên trời ta ở đây
Chờ mong phương nọ ngóng phương này
Tương tư đôi chốn tình ngàn dặm
Vạn lý sầu lên núi tiếp mây
[…]
[…]
Ôi nắng vàng sao mà nhớ nhung!
Có ai đàn lẻ để tơ chùng?
Có ai tiễn biệt nơi xa ấy
Xui bước chân đây cũng ngại ngùng…
[…]
Quanh quẩn mãi giữa vài ba dáng điệu
Tới hay lui vẫn chừng ấy mặt người
Vì quá thân nên quá đỗi buồn cười,
Môi nhắc lại chỉ có ngần ấy chuyện
[…]
[…]
Có thể em chết trước tôi
Cũng có thể tôi chết trước em
Nhưng không sao cả em ơi
Ngày lấy em tôi đã có lời nguyền
Nếu tôi bỏ em lại bơ vơ dọc đường
Tôi sẽ bị trời tru đất diệt!
[…]
[…]
Bây giờ em ở đâu
Cô gái nghèo của bến tàu
Đôi mắt màu mưa ướt đẫm
Tôi yêu trái đất này sao được
Người ta ném bom xuống làng xóm chúng tôi
Những máy bay nhanh hơn tiếng động
Những người con trai của một thành phố khác
Cày nát đất tôi rồi
Bao đứa trẻ con đã chết
Dưới mặt trời ô nhục
Trái đất mình đẹp lắm phải không em?
[…]
Suốt một tuần ấy giận tớ
Hỏi ấy ấy chẳng nói chi
Hay bức thư hôm ấy nhỉ
Ra thế là cái bút chì
[…]
Lơ ngơ hơi bị ấm đầu
mù mờ hơi bị ngu lâu tàn đời
Thần kinh hơi bị rối bời
người hơi bị ngợm ta hơi bị người
Giọt rơi hơi bị trong veo
mắt đi hơi bị vòng vèo lôi thôi
Chân mây hơi bị cuối trời
em hơi bị đẹp anh hơi bị nhàu