Kí ức
[…]
Xưa con sáo sang ngang có cuộc tình hóa đá
Em không cùng tôi đi hết những chân trời…
[…]
Xưa con sáo sang ngang có cuộc tình hóa đá
Em không cùng tôi đi hết những chân trời…
[…]
Uống cùng ta cạn não nề
Đạp tung nghiệp chướng u mê hỏng đời
Mai rồi quẳng bút dạo chơi
Mặc thây người với con người hại nhau
[…]
[…]
Xe hoa nửa trắng nửa hồng
Tàn thu, ngọn gió lúc đông lúc nồm
Mẹ ơi xin mẹ đừng buồn
Lỗi tại con, chỉ vì con vụng về
[…]
[…]
Em đi mãi trong những chiều nắng rọi
Ngỡ đời mình là vệt nắng xiên khoai
Cứ ngửa tóc mặc cho chiều mưa gội
Ướt bao nhiêu là khô đủ một chân trời?
[…]
[…]
Bỗng nhớ lại… mọi điều sao giản dị
Tôi như em vụng dại đến đau lòng
Chỉ cần một trong hai người biết nghĩ
Lúc bấy giờ ta dễ mất nhau không?
[…]
Rong ruổi chưa chồn vó ngựa câu,
Mài gươm mà thẹn với tinh cầu,
Thị phi không rõ màu đen trắng,
Bởi mắt nhân gian vốn đục ngầu!
[…]
Cho cốc cà phê, cô hàng xanh tóc!
Ta uống đắng cay, hay mắt em say?
Nghe đâu đây ai cười lên vỡ ngọc
Thấy đau chúng mình một kiếp trắng tay
Cố tri mấy đứa giờ đây lăn lóc.
Ở chực nằm chờ, hay giạt đó đây?
Tiền thân chúng mình có là con cóc
Thơ nghiến răng cho trời chuyển mưa bay
Ta đâu phải giận đời mà trách móc?
Như những thằng hề không biết múa may.
Cà phê đầy cốc, cô hàng xanh tóc.
Miệng em cười, nhạc đắng chở màu cay
[…]
[…]
Không còn dấu cũ lầu son
Phía sau thành phố khói vờn trong mây
Trời cao nắng tỏa đường cây
Nhịp chày xưa thoảng đâu đây.. Thậm Thình!
[…]
Nhỡ em chẳng tiếp thì sao?
Nhỡ em chẳng muốn tôi vào nhà chơi?
Nhỡ em chẳng chịu… mời ngồi?
Bố mẹ em chẳng muốn tôi đến nhà?
Nhỡ em đã hẹn hôm qua
Với người nào đó đến nhà hôm nay?
[…]
[…]
Ơi bàn học cũ gần cửa sổ
Giờ văn thơ thẩn ngó ra đường
Ngóng ai? Ai ngóng? Dài thêm cổ
Mà hồn bay bổng tựa khói sương
[…]