Hôn nhau lần cuối
[…]
Ta sẽ là vợ chồng,
Sẽ yêu nhau mãi mãi.
Sẽ xe sợi chỉ hồng,
Sẽ hát câu ân ái.
Anh và em sẽ sống,
Trong một mái nhà tranh.
Lấy trúc thưa làm cổng,
Lấy tơ liễu làm mành.
[…]
[…]
Ta sẽ là vợ chồng,
Sẽ yêu nhau mãi mãi.
Sẽ xe sợi chỉ hồng,
Sẽ hát câu ân ái.
Anh và em sẽ sống,
Trong một mái nhà tranh.
Lấy trúc thưa làm cổng,
Lấy tơ liễu làm mành.
[…]
[…]
đêm đêm trong giấc ngủ tôi nằm
gối lên tóc cả đời tôi bé nhỏ
như lá mới ở trên cành bỡ ngỡ
tóc ra đời cùng với tôi thơ ngây
theo thời gian tóc đã mọc ra dài
tôi đã lớn và quen dần cuộc sống
và bắt đầu tôi yêu thương mơ mộng
ôi tay người yêu lùa trong tóc say sưa
[…]
[…]
Vớt lên ta vớt được gì
Một vầng trăng đã bỏ đi sau rằm
Mất gần trọn cả mười năm
Không quên nổi một đêm nằm nghe mưa.
Còn gì trong đáy ly xưa
Bạn bè thêm một đứa vừa hư không
Tưới lên cỏ dại muôn trùng
Chén này ảo ảnh cháy xong men rồi.
[…]
[…]
Nửa giấc mơ xưa đã nát nhàu.
Nghìn khuya tàn mộng vọng về đâu.
Thuở yêu người qua rồi ai nhớ.
Thuở yêu nhau qua rồi ai sầu.
Mắt xưa – ừ mắt nhìn bình yên.
Môi xưa – ừ môi làm sao quên?
Nụ hôn xưa dường như đã chết.
Đâu đó trong tôi và trong em.
[…]
[…]
Mỗi con lạch là mỗi xót xa
Mỗi giòng sông là mỗi tuổi già
Thành phố đâu đây hình mất dạng
Cuộc chiến già nua theo tiếng ca…
Đá rừng tà dương
Máu biếc xanh trên vai người em nhỏ
Trườn cánh chim
Ôi còn mải miết chiều phai
Mải miết chiều phai em có hai bàn tay đầm đìa hối tiếc
Tôi hôn em môi cực cùng ly biệt
Không đậy kín hồn dĩ vãng quỵ dưới trăng ngàn
Lòng đẹp dã man.
[…]
[…]
Bóng mẹ vào ra lối ngõ quen
Tóc sương dần xoá tóc màu đen
Nhớ con xa nhẩm lời kinh nguyện
Khuya nối nghìn khuya một ngọn đèn
[…]
[…]
Lặng lẽ nhìn nhau lời nghẹn lời
Nguồn sông, đồi cỏ, tuổi thơ ơi
Hỡi em, màu mắt hồ xanh cũ
Còn bóng thuyền mơ tếch viễn khơi?
[…]
Vài buồng cau, mấy liễn trầu
Đám cưới đi ngang bờ sông hoa gạo đỏ
Biển rộng buồm xa ăm ắp gió
Ngũ Hành năm cụm xanh xanh
Cha mẹ chỉ tay thề với núi:
– Mỗi ngón tay là một cụm Ngũ Hành
Năm cụm núi không thể nào thiếu một
Năm ngón tay không thể chia lìa
Lời mẹ đều đều. Sương rụng vườn khuya.
Anh ra đi từ mùa thu quê hương bốc lửa
Rừng xa, xa rồi những lứa nam trân
Mẹ đã già và cha không còn nữa
Mây giăng nhiều trên đỉnh Ải Vân.
[…]
Nhà lá ba gian mát
Đường đi rợp bóng dừa,
Mái hiên lên khói nhạt
Giàn mướp nắng lưa thưa
Hoa trang cười trước ngõ
Gió thoảng mát hương cau
Ngoài sân vàng vạn thọ
Bên hè xanh liếp rau
[…]