Ngoại
[…]
Quặn lòng mỗi bước chân đi
Trăm roi khất nợ những khi mẹ còn
Bây giờ mây trắng đầu non
Không ai hỏi nợ… lòng con ngậm ngùi
Tím bầm cả giậu mồng tơi
Xót xao chuông khánh
Nghẹn lời khói hương
Người đi vào cõi nhớ thương
Cong oằn lưng ngoại gió sương lặng thầm.